In deze blog laat ik je persoonlijke verhalen lezen van mensen die een inbraak hebben meegemaakt! Ik wil deze mensen heel erg bedanken voor het delen van hun verhaal om anderen duidelijk te maken hoe belangrijk goede beveiliging eigenlijk is!
Het inbraak verhaal van Peter
Om te bedenken dat er beneden aan de trap iemand heeft gestaan en dat je gewoon hebt liggen slapen, is meer dan beangstigend. Ze moeten waarschijnlijk ook de slaapkamerdeur opengedaan hebben en ons hebben zien liggen. Als ik het er zo over heb, krijg ik nog de rillingen.
Je denkt dat het jou niet zal gebeuren, je hoort er wel steeds vaker over, maar je blijft er niet bij stilstaan. Alles lag overhoop, onze kleren, het keukenmateriaal, de kasten en we hebben niets gehoord. Het blijft toch onwezenlijk.
Als je dan opstaat en je ziet je huis in die staat, dan krijg je zo’n benauwd gevoel, heel moeilijk te beschrijven. Het duurt dan ook even voor je de politie belt, omdat je het eerst niet kunt geloven.
Het is nu meer dan een jaar geleden en nog steeds denk ik er elke dag aan voor ik ga slapen. Zijn alle deuren op slot en alle ramen? Gaat het licht af en toe wel aan om ze af te schrikken…?
Het inbraak verhaal van Annick
Wij waren op het moment van de inbraak niet thuis. Toen we de voordeur opendeden wisten we het meteen: er zijn inbrekers geweest. Ja, wat je dan voelt? Eerst ongeloof, dan verbijstering en ten slotte woede.
Alles lag op de grond, ze hadden de matrassen omgekeerd, op de kamers van de kinderen was alles overhoop gehaald.
Natuurlijk waren we dure spullen kwijt, laptop, Playstation, juwelen… Maar wat ze me echt hebben afgenomen is mijn gevoel van veiligheid, dat vind ik erger dan de spullen die ik kwijt ben. Sinds toen weet ik dat iedereen slachtoffer kan worden van inbraak.
Het inbraak verhaal van Robert
Ik doe aan karate en als we vroeger vrienden op visite hadden, zei ik wel eens dat als ze mijn huis zouden binnenkomen, ik ze wel eens wat zou laten zien. Ze zouden meer dan een pak rammel krijgen, want van mijn gezin moesten ze afblijven. Tot we op een nacht vreemde geluiden hoorden…
Het was niet echt luid, maar voldoende om mijn vrouw te wekken. Ze maakte me wakker en ik ging kijken met een nog half slapende kop. Toen ik in de woonkamer kwam, zag ik een van de twee inbrekers met mijn dvd-recorder in zijn handen staan.
Ik keek naar hun en zij keken naar mij; ik kon geen woord uitbrengen. Heel gek, ik als geoefende “vechter” stond daar als aan de grond genageld. Ze renden weg met wat spullen en pas na een tijdje besefte ik wat er gebeurde.
Ik dacht dat het wel zou meevallen op emotioneel gebied maar niet veel later hebben we ons huis verkocht; we konden niet meer slapen zonder de angst dat er misschien iemand binnen was. Ik weet dat het misschien raar klinkt: de spullen die je kwijt bent koop je opnieuw, maar dat gevoel, dat krijg je niet zomaar weer weg. Pas in onze nieuwe huis ebde dat langzaam weg.